Mówiono bowiem: Odszedł od zmysłów (Mk 3,20-21)

Wspomnienie św. Agnieszki, Dziewicy i Męczennicy

Mk 3,20-21

20 Potem przyszedł do domu, a tłum znów się zbierał, tak że nawet posilić się nie mogli. 21 Gdy to posłyszeli Jego bliscy, wybrali się, żeby Go powstrzymać. Mówiono bowiem: «Odszedł od zmysłów».

Przygotowanie

  • Dzisiejszy fragment Ewangelii Marka jest bardzo krótki, ma zaledwie dwa wersety. Dotyka jednak bardzo ważnego zagadnienia, jakim jest tożsamość Jezusa. Czy jest On, jak mówią niektórzy, zwykłym szaleńcem? Czy może za niezwykłym działaniem i gromadzącymi się wokół Niego tłumami kryje się jakaś głębsza prawda? Duchu Święty, otwórz mnie na mądrość Słowa.

Punkty do medytacji

  • Potem przyszedł do domu, a tłum znów się zbierał, tak że nawet posilić się nie mogli (w. 20) Po wyborze dwunastu Apostołów (por. 3,13-19) Jezus przychodzi „do domu” (gr. eis oikon). Wcześniejszy kontekst Ewangelii podpowiada, że chodzi o dom Szymona Piotra w Kafarnaum (por. 1,29; 2,1). Pan powraca na to miejsce, by chociaż na chwilę, przebywać w otoczeniu najbliższych uczniów. Kilka wersetów wcześniej Marek opowiadał o tym, iż do Jezusa nad Jezioro Galilejskie przychodzili wszelkiego rodzaju potrzebujący z różnych stron Palestyny (por. 3,7-12). W ponownym przyjściu do domu Piotra nie chodzi jednak o odpoczynek, lecz o uwagę, z jaką Jezus chce skupić się na formacji najbliższych uczniów. Zamysł ten jednak nie może być do końca zrealizowany ze względu na szybko zbierający się tłum (gr. ochlos). Zabrakło czasu nawet na tak podstawową czynność jak posiłek. Pośród ludzi gromadzących się wokół Jezusa panowały różne motywacje, od zwykłej ciekawości, po wiarę, iż oto na ich wypełniają się mesjańskie proroctwa. A co mnie przyprowadza do Jezusa? Jaka intencja mną kieruje, gdy rozpoczynam modlitwę, uczestniczę w Eucharystii czy w jeszcze inny sposób angażuję się religijnie?
  • Gdy to posłyszeli Jego bliscy, wybrali się, żeby Go powstrzymać. Mówiono bowiem: «Odszedł od zmysłów» (w. 21) Kafarnaum od Nazaretu dzieli około 30 kilometrów. By przebyć tę drogę, potrzebny co najmniej dzień marszu. Dlatego Marek w charakterystyczny dla siebie sposób, najpierw wspomina o zamiarze bliskich Jezusa, by udać się do Niego, a następnie przerywa ten wątek, opowiadając o kontrowersji z uczonymi w Piśmie (por. 3,22-30), by ostatecznie przedstawić reakcje Pana na pojawienie się Jego rodziny (por. 3,31-35). Wyrażenie „Jego bliscy” (gr. hoi par autu) można przetłumaczyć dosłownie jako „ci od Niego”. W dalszej części opowiadania Marek napisze, że do Jezusa przyszli „Jego Matka i bracia” (3,31). Chodzi o Maryję i krewnych Pana (grecki rzeczownik adelfos można przetłumaczyć jako „brat”, ale i jako „kuzyn”), być może synów Józefa z pierwszego małżeństwa (tradycja pozabiblijna podaje, że Józef związał się Maryją jako wdowiec). Bliscy Jezusa decydują udać się do Niego, gdyż krąży opinia, iż „odszedł od zmysłów” (gr. ekseste można oddać dosłownie jako „stanął poza sobą”). Publiczna działalność Jezusa mogła szokować. Ten, który dotychczas zajmował się wyrobem stołów, krzeseł czy innych drewnianych elementów, nagle stał się wędrownym Rabbim, nauczającym z mocą, leczącym wszelkie choroby i gromadzącym rzeszy ludzi. Troska bliskich Jezusa wynika z niezrozumienia Jego prawdziwej tożsamości. Temat ten należy do przewodnich zagadnień Markowej Ewangelii. Właściwie do końca będzie opowiadał on o tym, jak zmagają się z nim najbliżsi uczniowie Pana. Kim dla mnie jest Jezus? Jaki jest cel Jego obecności w moim życiu?

Modlitwa w ciągu dnia

  • Panie Jezu, pomóż mi odkrywać głębię Twojej nauki i moc Twojego działania w moim codziennym życiu.