Wy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku

Napisano Autor: ks. RafałW Komentarze biblijne

Poniedziałek VI Tygodnia Wielkanocy

J 15,26-16,4a

26 Gdy jednak przyjdzie Paraklet, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On zaświadczy o Mnie. 27 Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku. 16,1 To wam powiedziałem, abyście się nie załamali w wierze. 2 Wyłączą was z synagogi. Ale nadto nadchodzi godzina, w której każdy, kto was zabije, będzie sądził, że oddaje cześć Bogu. 3 Będą tak czynić, bo nie poznali ani Ojca, ani Mnie. 4 Ale powiedziałem wam o tych rzeczach, abyście, gdy nadejdzie ich godzina, pamiętali, że Ja wam o nich powiedziałem.

Przygotowanie

  • Dzisiejszy fragment Ewangelii Jana jest wyjątkowo trudny. Jezus zapowiada uczniom dar Parakleta, który pogłębi i umocni ich świadectwo. Będzie się to jednak odbywać w kontekście odrzucenia i konfliktu ze światem, niekiedy kończącego się męczeństwem uczniów. Duchu Święty, Duchu mądrości i męstwa, prowadź mnie w dzisiejszej modlitwie Słowem!

Punkty do medytacji

  • „Gdy jednak przyjdzie Paraklet, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On zaświadczy o Mnie” (w. 26). Rysując przed uczniami czekającą ich przyszłość, Jezus zapowiada, że podobnie jak On sam, będą musieli zmierzyć się z nienawiścią ze strony świata (por. J 15,18-25). Termin „świat” (gr. kosmos) w czwartej Ewangelii ma znaczenie teologiczne i odnosi się do tej części ludzkości, która odrzuca Boga, również posłanego przez Niego Mesjasza. W konfrontacji ze światem uczniowie nie będą pozostawieni sami sobie, gdyż po powrocie do Ojca Jezus pośle im Parakleta (gr. parakletos – „orędownik, rzecznik, pocieszyciel”), Ducha Prawdy. Zamieszkawszy w uczniach, pomoże On im wejść w głębsze zrozumienie misterium zmartwychwstania i sprawi, że prawda o zwycięstwie Chrystusa nad śmiercią trwale naznaczy ich serca (por. 14,16-17). Sprawi, że wiara uczniów oprze się nienawiści ze strony świata. Paraklet, dar Zmartwychwstałego, od chwili Chrztu św. jest obecny również w moim sercu. Ma On moc sprawić, by prawda o zbawieniu w Chrystusie przestała być dla mnie tylko piękną teorią, stając się tętniąca życiem rzeczywistością. Jakie miejsce Duch Święty zajmuje w moim życiu wiary? Czy na co dzień otwieram się na Jego obecność i prowadzenie? Czy ćwiczę się w rozróżnianiu między natchnieniem pochodzącym od Niego, a pokusą narzucaną przez świat?
  • „Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku” (w. 27). Świadectwo o Chrystusie, mając fundamentalne umocowanie w obecności i działaniu Ducha Świętego, będzie również oparte na doświadczeniu grona apostolskiego. Towarzysząc Panu od pierwszych chwil Jego publicznej działalności, uczniowie mają stały dostęp do Jego nauczania, mogą naocznie przekonywać się o Jego boskiej mocy objawianej w cudownych znakach, dniem i nocą mogą zadawać mu pytania, słuchać Jego wyjaśnień, czy po prostu cieszyć się Jego bliskością. To wszystko głęboko zapadnie w ich serca, i chociaż ich wiara będzie musiała być poddana wielu próbom, ich doświadczenie Syna Bożego będzie podstawą ewangelicznego orędzia. Do dzisiaj, wypowiadając słowa Credo, chrześcijanie wyznają swoją wiarę w „Jeden, święty, powszechny i APOSTOLSKI, Kościół”. Może życie w Chrystusie w prostej linii wywodzi się do Apostołów. Nie wisi w „próżni teorii”, lecz osadza się na konkrecie ich życia. Jakie światło pojawia się w moim sercu, gdy uzmysławiam sobie, że tych kilku mężczyzn, po ludzko patrząc, tak nieprzygotowanych do powierzonej ich misji, tak bardzo odmieniło swoim świadectwem losy świata? Czy dziękuję Bogu za Kościół?
  • „Wyłączą was z synagogi. Ale nadto nadchodzi godzina, w której każdy, kto was zabije, będzie sądził, że oddaje cześć Bogu” (w. 2). Zapowiedziawszy dar Parakleta oraz podkreśliwszy wartość świadectwa Apostołów, Jezus przygotowuje ich na prześladowanie (w. 1). Synagoga (gr. synagogę, od synago – „zbierać się, gromadzić, zwoływać”) była w owym czasie podstawową strukturą religijnej wspólnoty Izraela. W każdej miejscowości, również poza Palestyną, Żydzi zbierali się razem, na otwartej przestrzeni lub w budynkach do tego przeznaczonych, na słuchanie Prawa i Proroków oraz celebrowanie liturgii (np. szabatowej). Świadectwo uczniów spowoduje, że bardzo szybko będą wyłączani z lokalnych wspólnot żydowskich, tracąc bardzo ważny element ich dotychczasowej religijnej tożsamości. Niejednokrotnie Żydzi wierni Świątyni i odrzucający Mesjasza będą przyczyniać się do śmierci pierwszych chrześcijan. Również dzisiejszy świat nierzadko jest wrogi wobec Chrystusa i Jego wyznawców. Także dzisiaj jest wielu chrześcijan, którzy stają się męczennikami. Jak w tym kontekście wygląda moje życie? Czy jestem zdecydowany w publicznym wyznawaniu mojej wiary? Czy jestem gotowy na męczeństwo?
  • „Będą tak czynić, bo nie poznali ani Ojca, ani Mnie” (w. 3). Gwałtowność świata wobec chrześcijan będzie wynikać z braku poznania Ojca oraz Syna. Problem zatem nie tkwi w samych uczniach, lecz w nierozpoznaniu radykalnej i wymykającej się ludzkiemu myśleniu miłości objawionej przez Chrystusa. Miłość ta ze swej natury przeczy logice świata, zupełnie nie pasuje do ludzkich pragnień i dążeń skażonych przez zło grzech. Czy poddałem się już prawdzie Ewangelii? Co ze świata jeszcze tkwi we mnie? Porozmawiam o tym z Jezusem.

W ciągu dnia

  • Będę powtarzał modlitwę prośby: „Panie Jezu, wcielona miłości Ojca, posyłaj mi Ducha Świętego, niech On umocni moje świadectwo i przygotuje mnie na tracenie siebie ze względu na Ewangelię”.