Święto Rocznicy Poświęcenia Bazyliki Laterańskiej

J 2,13-22

¹³ Zbliżała się pora Paschy żydowskiej, i Jezus przybył do Jerozolimy. ¹⁴ W świątyni zastał siedzących za stołami bankierów oraz tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie. ¹⁵ Wówczas, sporządziwszy sobie bicz ze sznurów, powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał. ¹⁶ Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: «Zabierzcie to stąd i z domu mego Ojca nie róbcie targowiska!» ¹⁷ Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: Gorliwość o dom Twój pochłonie Mnie. ¹⁸ W odpowiedzi zaś na to Żydzi rzekli do Niego: «Jakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz?» ¹⁹ Jezus dał im taką odpowiedź: «Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzy dni wzniosę ją na nowo». ²⁰ Powiedzieli do Niego Żydzi: «Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni?» ²¹ On zaś mówił o świątyni swego ciała. ²² Gdy zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus.

Przygotowanie

• Patrzymy dzisiaj na scenę, w której Jezus dokonuje oczyszczenia świątyni jerozolimskiej, przywracając jej charakter miejsca świętego. Czyn ten ma także sens prorocki, gdyż zapowiada Jego mękę, śmierć i zmartwychwstanie. Wsłucham się w dzisiejsze Słowo i z pomocą Ducha Świętego otworzę się na zawartą w nim prawdę.

Punkty do medytacji

• „Zbliżała się pora Paschy żydowskiej, i Jezus przybył do Jerozolimy” (w. 13). Będąc pobożnym Żydem, Jezus udaje się do Jerozolimy, by świętować Paschę. Przychodzi do świątyni, która stanowi centrum życia religijnego Narodu Wybranego. Żydzi wierzyli, że tutaj w sposób szczególny mogą doświadczyć obecności Boga Jedynego. Ten, który wielokrotnie w historii ich przodków okazywał swoją wierność, miłosierdzie i moc, właśnie tutaj zamieszkał pośród swojego ludu. Dlatego Żydzi pielgrzymując do tego miejsca wołali w zachwycie za Psalmistą: „Jak miłe są przybytki Twoje, Panie Zastępów! Dusza moja usycha z pragnienia i tęsknoty do przedsionków Pańskich” (Ps 84,2-3). Jak wygląda moja znajomość historii zbawienia? Czy czuję się spadkobiercą wielkich postaci biblijnych i świętych Kościoła? Czy otwieram się na Bożą obecność podarowaną mi we wspólnocie Kościoła, Słowie Bożym i sakramentach świętych?
• „Wówczas, sporządziwszy sobie bicz ze sznurów, powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał” (w. 15). Każdego roku na święto Paschy przybywało do Jerozolimy nawet kilkaset tysięcy Żydów, którzy zatrzymywali się u krewnych, znajomych i w gospodach, nie tylko na terenie miasta, ale i w okolicznych wioskach. Wieczerzę paschalną przeżywano w rodzinnym gronie, lecz najpierw trzeba było udać się do świątyni, gdzie kapłani ofiarowywali Bogu baranki, które zamierzano spożyć wieczorem. W trakcie pobytu w świątyni składano także inne ofiary oraz płacono podatek świątynny. Stąd na terenie świątynnym, a dokładnie na tzw. dziedzińcu pogan, odbywał się handel zwierzętami ofiarnymi oraz wymiana obcych monet na te, które mogły trafić do skarbca świątynnego. Możemy sobie wyobrazić, jak wielki harmider musiał temu wszystkiemu towarzyszyć. Sprzedawcy zachwalający zwierzęta ofiarne, tradycyjne targowanie się o cenę, beczenie zwierząt itd. Jezus jest dogłębnie poruszony napotkanym widokiem. Świętość domu Jego Ojca została naruszona. Świątynia przestała służyć jedynie oddawaniu Bogu chwały, a stała się wielkim bazarem. Stąd gwałtowna reakcja Pana i próba przegonienia przekupniów. Porozmawiam z Jezusem o tym wydarzeniu. Spróbuję zrozumieć Jego punkt widzenia. Poproszę Go, by dał mi serce wrażliwe na to, co święte i poświęcone Bogu.
• „Jezus dał im taką odpowiedź: «Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzy dni wzniosę ją na nowo»” (w. 19). Odpowiadając na żądanie znaku, który uzasadni Jego zachowanie, Jezus posługuje się motywem świątyni, by zapowiedzieć swoją mękę i zmartwychwstanie. Syn Boży, żywa Boża Obecność pośród ludzi, powstanie z martwych po trzech dniach od swojej śmierci. Wydarzenie to rozpocznie nową epokę w dziejach zbawienia. Stanie się fundamentem Nowego Przymierza, fundamentem wiary Kościoła – nowego ludu Bożego, najpiękniejszym Bożym działaniem, które urzeczywistniać się będzie wszędzie tam, gdzie wierzący w Chrystusa będą zbierać się na Łamaniu Chleba. Czy zwycięstwo Syna Bożego nad śmiercią stoi w centrum mojej wiary? Czy w wydarzeniu tym szukam uzasadnienia dla mojej pobożności, wierności Bożym przykazaniom i nawrócenia? Jak przeżyłem ostatnią niedzielną Mszę Świętą?
• „Powiedzieli do Niego Żydzi: «Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni?»” (w. 20). O przebudowie świątyni jerozolimskiej zdecydował Herod Wielki w 19 przed Chr. Dzieło to trwało kilkadziesiąt lat, ostatnie roboty miały miejsce tuż przed jej zburzeniem przez Rzymian w 70 po Chr. Żydzi nie rozumieją sensu wypowiedzi Jezusa. Koncentrują się na tym co materialne, podczas gdy On mówi o rzeczywistości duchowej. Nawet sami uczniowie sens słów Pana pojmą dopiero po Jego śmierci i zmartwychwstaniu (w. 22), kiedy Jako zwycięzca nad śmiercią, grzechem i szatanem, pośle do nich Ducha Świętego, który oświeci ich umysły. Misterium męki Syna Bożego jest kluczem do zrozumienia całego Objawienia. Czy pamiętam o tym, rozważając słowa Pisma Świętego? Czy pozwalam, by Duch Święty uzdalniał mnie do właściwego poznania Słowa?

Modlitwa w ciągu dnia

• „Panie Jezu, zmartwychwstały Panie, dziękuję Ci za Twoją ofiarę na krzyżu. Niech jej tajemnica do głębi przenika moje serce”.